صادرات و واردات به کشورهای مختلف نیازمند یک سیستم قوی است تا بتواند حمل و نقل کالا را به نحو احسن اجرایی کند. سیستم های حمل و نقل بین المللی مانند سیستم های حمل و نقل داخلی نیازمند قوانین و مقرراتی است که از پیش تعیین شده اند که به تصویب جهانی رسیده اند. در این مقاله قصد داریم علاوه بر قوانین حمل و نقل بین المللی به قرارداد حمل و نقل بین المللی کالا بپردازیم تا با هر یک از آن ها بیشتر آشنا شوید.
هر کشوری برای ورود و خروج کالاهای خود قوانینی دارد که شرکت واردکننده و یا صادر کننده باید با تکیه بر آن قوانین مندرج، کالاهای خود را جابجا کند تا دچار مشکلات آتی نشود. در کل می توان گفت 4 روش حمل بار وجود دارد که در ادامه به هر یک از آن ها خواهیم پرداخت.
1. قوانین حمل و نقل زمینی: یکی از قدیمی ترین روش های حمل بار به تمام نقاط کشور و دنیا استفاده از حمل و نقل زمینی است که قدمتی چند هزار ساله را دارد. از روزهایی که از ارابه استفاده میشد تا به امروز که از خودروهای کوچک و بزرگ برای جابجایی استفاده می شود.
2. قوانین حمل و نقل دریایی: این روش یکی از رایج ترین روش های حمل و نقل کالاها به حساب می آید که قانون آن در سال 1343 تصویب شد که در کتابی با 14 فصل و 194 ماده آماده شده است. توجه داشته باشید که قوانین حمل و نقل دریایی در کشورهای مختلف متفاوت است.
3. قوانین حمل و نقل هوایی: برای این روش باید پارامترهایی نظیر قیمت، مسافت، حجم، نوع محصول، مراحل اداری و … را در نظر بگیرید. در این روش دو نوع جابجایی وجود دارد: 1. حمل و نقل به شیوه اکونومی 2. حمل و نقل به شیوه اکسپرس
4. قوانین حمل و نقل ریلی: یکی دیگر از قدیمی ترین روش های جابجایی استفاده از خدمات ریلی است. مهمترین مزیت عمده حمل و نقل ریلی شامل ارائه خدمات گسترده و قابل اعتماد است که توانایی انتقال کالاهای سنگین و حجیم است و همچنین برای مسافت‌های طولانی برای مسافران بسیار ارزان، ایمن و راحت‌تر است.
همان طور که گفته شد برای هر کالایی قوانینی وجود دارد. قوانینی اعم از نوع کالا و نوع حمل و نقل که باید به رعایت هر یک از آن ها پرداخته شود. در این بین برای هر حمل و نقلی قوانینی وجود دارد که باید به رعایت آن ها پرداخته شود. که در ادامه به مواردی اشاره خواهیم داشت که مختص قرارداد حمل و نقل بین المللی کالا می باشد.
پاسخگویی از ساعت 8 صبح الی 8 شب
